کد مطلب:32508 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اعتقادات

با توجّه به علم خداوند به سرانجام خوب و بد انسان ها، چرا آنان را به دنيا مي آورد، آنگاه كيفر و پاداش مي دهد؟

اينكه با وجود آگاهي خداوند از آينده انسانها چرا آنان را به دنيا مي آورد و از اينجا به بهشت يا جهنّم مي برد و مستقيماً انسانها را به بهشت يا جهنّم نمي برد، پاسخ آن اين است كه عذاب انسانها جنبي كيفر دارد و كيفر در زمينه يي است كه استحقاق كيفر براي شخص باشد در غير اين صورت عذاب و شكنجه دادن، ظلم و ستم محسوب مي شود و چنانچه انسانها را قبل از آمدن به اين جهان و بدون انجام دادن اعمال زشت به جهنّم ببرند بدون استحقاق آنها را عذاب كرده و اين كار ظلم و ستم است كه خداي عادل و مهربان از آن مبري و منزه است.
بنابراين خداوند انسانها را آفريده است تا در اين جهان براسا اراده و اختيار خويش در مسيري كه خداوند براي تكامل آنان معين كرده حركت كنند و از اين رهگذر شايستگي براي رسيدن به عالي ترين مراحل كمال يعني قرب به خدا و دريافت عالي ترين بهره ها و موهبتها را

ـ295ـ
پيدا كنند و دستيابي به اين هدف جز به آمدن به اين جهان و حركت براساس اراده و اختيار در مسير تكامل ميسور نيست و كسي كه برخلاف دستور خداوند عمل كند چون خداوند مولاي حقيقي و هستي بخش و منعم او است از نظر عقل شايسته كيفر مي شود و به دست خويش اين استحقاق را براي خود فراهم مي آورد.
متقابلا هر كه به دستورات خداوند عمل كند شايستگي دريافت بهره ها و سودها را كه ثواب و پاداش الهي است پيدا مي كند و آزمايشي كه در مورد انسان مطرح است به همين معني است كه شايستگي و استعداد انسان براساس انتخاب و خواست و گزينش خود وي ظاهر گردد.

(بخش پاسخ به سؤالات )


ـ296ـ